Dag 33+34

Dag 33: Bijzondere dag!

Vanochtend zijn we begonnen met het vergiftigen van de Rhusplant. We moesten een gebied doen vlak bij de main lodge. Francis zette ons bij een beginpunt af en vertelde dat we gewoon rechtdoor konden lopen om de planten te vergiftigen tot we tegen het hek van de lodge aan zouden lopen.  Na een half uur liep ik inderdaad tegen een hek aan. Ik vond het stinken en begreep al snel waardoor dit kwam. Een blesbok (antilope) hing met zijn nek aan de draden van het hek. Waarschijnlijk is het beest geschrokken van iets en is tegen het hek aangelopen waar stroom op staat. Het positieve aan het verhaal is dat ik het beest heb gevonden en niet een gast die dit wildpark komt bezoeken want het was echt een vreselijk gezicht. Toen we klaar waren met het vergiftigen van planten kreeg Frances een telefoontje van iemand die de neushoorns beschermt in dit park. Over een uur zouden ze een neushoorn verdoven om de hoorn ervan af te halen en wij mochten daarbij zijn!! Ze halen de hoorn van de neushoorn eraf zodat stropers de neushoorns in dit wildpark niet meer interessant vinden. Het is onnatuurlijk, maar als wij ze eraf halen is dit veel minder pijnlijk en traumatisch dan dat stropers dit doen. Samen met een aantal rangers van het park hebben we de arts opgehaald die de neushoorn door middel van een pistool zou gaan verdoven. Helaas ging het mis toen de arts wilde schieten. De neushoorn rende weg en was volledig in paniek. De neushoorn is een week geleden verstoten door zijn moeder en was al erg nerveus. Maar dit werd teveel. De neushoorn rende de bush in en het was te gevaarlijk om te schieten. Helaas gebeurde er dus niet wat op de planning stond, maar dit was al een hele ervaring! In de middag hebben we heerlijk gezwommen bij de waterval want het was weer erg warm. Op de terugweg naar huis kwamen we langs olifanten die aan het badderen waren (ja alweer). Toen ze klaar waren, probeerde een grote olifant alle modder langs onze jeep eraf te schrubben. Heel de jeep ging op en neer! ’s Avonds zijn we gaan kamperen in tenten in het wildpark.  Alleen al de rit er naartoe was prachtig met een geweldige zonsondergang achter de bergen. De tenten waren tweepersoonstenten met stretchers (Barbara bedankt voor de slaapzak!). We hebben rondom het kampvuur gezeten en gebarbecued, erg gezellig dus. In de avond zijn we nog op safari gegaan, waar we een olifantenfamilie zagen die erg bang waren. In het gedeelte van het park waar wij kampeerden komen weinig mensen. De olifanten waren niet gewend aan de auto’s en liepen achter elkaar aan, waarbij ze met hun slurf de staart van de olifant voor ze vastpakten. Junglebook in het echte leven gezien dus. Jullie kunnen begrijpen dat ik tevreden in slaap viel!

Dag 34:

Vanochtend reden we al om 06:00 weg. Ik heb vannacht maar 5 uurtjes geslapen, maar ik heb veel beter geslapen dan in huis. Het is zo fijn om in slaap te vallen terwijl je allemaal vreemde geluiden hoort. Onderweg naar huis hebben we de zonsopgang gezien. Dit was alweer prachtig, ik heb er echt van genoten en heb wel honderden foto’s. Nadat we gedoucht en gegeten hadden, moesten we toch weer gewoon aan het werk. We hebben een weg die niet meer gebruikt wordt, beplant met verschillende soorten planten en struiken in de hoop dat de weg straks weer helemaal vol gegroeid is. Toen we terugreden naar huis voor de lunchpauze kwamen we midden in een olifantenfamilie terecht. Voor onze jeep liepen ongeveer 11 olifanten en achter onze jeep nog eens 10. De olifanten die achter de jeep waren, liepen een voor een vlak langs de jeep om naar de andere 11 olifanten te gaan. We moesten heel stil zijn om de olifanten niet te laten schrikken. Toen de twee groepen weer bij elkaar waren liepen ze in 1 grote trein verder. Mooi gezicht: grote olifant, kleine olifant, grote olifant kleine olifant. In de middag zijn we naar een uitkijkpunt gegaan. Het was ontzettend hoog en we konden over een heel groot deel van het wildpark kijken. In Zuid-Afrika staan overal hekken of muren, maar bij dit uitkijkpunt stond helemaal niks, heel logisch. Als je niet oplet of je zet je voet verkeerd neer dan val je dus zo naar beneden. Gelukkig kwamen we allemaal weer veilig terug bij de jeep. ’s Avonds zijn we naar Kenton-on-Sea gegaan voor onze wekelijkse pizza avond. Dit was erg gezellig want Michelle, een van de vrijwilligers, was jarig en trakteerde ons op de nodige drankjes en shotjes…