Dag 46+47

Dag 46:

Vandaag begint alweer mijn laatste werkweek L. We waren maar met zijn vieren omdat er veel vrijwilligers zijn weggegaan en vanmiddag pas nieuwe komen. Het was in de ochtend al 27 graden, maar ondanks dat zijn we toch druk bezig geweest met het hakken van pinebomen. De meeste bomen staan niet vlak langs de weg, waardoor we de bush in moesten lopen. Nadat we een boom hadden omgehakt, waren we de weg naar de jeep kwijt en kwamen we echt vast te zitten in de bush. We moesten opletten voor giftige spinnen en slangen en voor alle planten met doorns. Op een gegeven moment lag ik naast Frances in het gras omdat we onder de takken door moesten kruipen om de weg te bereiken. Het is ons gelukt, maar ik zit weer onder de schrammen en ik heb twee teken ontdekt. Gelukkig konden Frances en ik erom lachen! In de middag hebben we rond gereden omdat ik heel graag nog een aantal uitkijkpunten wilde zien voor ik vertrek. Ik heb mooie foto’s kunnen maken en onderweg zijn we ook nog de leeuwen tegengekomen. Daarnaast hebben we beide black rhinos (neushoorns) die Kariega nog heeft, gezien. Dit maak je bijna nooit mee, omdat ze zich niet vaak laten zien. Daarna zijn we de nieuwe vrijwilligers op gaan halen. Vreemd want er is niemand meer die langer dan een week hier is behalve ik. Jammer dus, maar ik trek gewoon wat meer met Frances op.

Dag 47:

In de ochtend zijn we op safari gegaan voor de nieuwe vrijwilligers. Frances was een beetje ziek en had bijna geen stem meer. Daarom heb ik vandaag vaak het woord gedaan. Timi de ranger dus. Ik kon ze behoorlijk wat vertellen over de dieren en zelfs het een en ander over de bomen en planten die hier in Kariega groeien. We hebben een aantal leuke dingen gezien! Een maand geleden is er een neushoorn kalfje geboren! Tot nu toe hebben we de kalf nog niet kunnen zien want de moeder houdt haar kalf altijd een tijd apart. Vandaag hadden we het geluk dat we het kalfje wel konden zien. Zelfs voor Frances was dit de eerste keer, dus erg speciaal dat ik dat nog mee heb kunnen pikken. Toen we terug reden voor de lunchpauze zagen we een dode impala op de grond liggen. Het beest was net dood want het was nog steeds warm. Waarschijnlijk is de impala dood gegaan door een of andere ziekte. We hebben het beest opgetild en bij een boom gelegd. Daar hebben we een camera opgehangen, in de hoop dat we een aantal mooie foto’s krijgen van een luipaard die het beest aan het eten is. Ik ben benieuwd! Na de lunch zijn we maar liefst 3 uur bezig geweest met een weg begaanbaarder te maken. We hebben een paar honderd meter gedaan, maar de weg is 4 km lang, dus dat duurt nog wel even voordat het helemaal klaar is. In de avond heb ik gekookt en waren we net op tijd met het eten, want vijf minuten nadat we klaar waren, viel de stroom uit en die is de hele avond niet meer aangegaan. Vroeg naar bed dus!